pauze

Ik heb de opslagmogelijkheden voor plaatjes van deze blog opgebruikt. Het lukt mij niet om deze toestand te veranderen. Tot het moment dat dit probleem is opgelost kan ik geen blogs meer maken.

keuze

Swarte

Swarte

 

De jury van de Marten Toonderprijs besloot de prijs toe te kennen aan Joost Swarte. Omdat het hier om een stripprijs gaat lijkt mij dit een bizarre keuze: Swarte maakt zo goed als geen strips.
Ger Apeldoorn schrijft in de Eppo: "Strips maakt hij bijna niet meer, maar laten we eerlijk zijn, alleen al voor het bedenken van de term De Klare Lijn heeft hij hem meer dan verdiend."
Huh? Waarom zou iemand een prijs verdienen voor het bedenken van een term? De toevoeging 'laten we eerlijk zijn' begrijp ik ook niet. De prijs niet toekennen vanwege stripkwaliteiten maar vanwege een taalvondst lijkt mij juist ontzettend oneerlijk. Het is alsof de jury tegen alle stripliefhebbers wil zeggen: Tuurlijk verdient die Swarte de prijs niet, maar eh.... dikke vinger.

zwart wit

Vance, XIII

Ik hou enorm van strips in zwart wit, vaak vind ik ze nog mooier dan in kleur. Als ik een zwart wit versie zie van een strip die ik al een kleur heb dan kan ik hem meestal niet laten liggen. Zelfs niet als ik de strip helemaal niet zo goed getekend vind.
De laatste jaren was de strip XIII getekend door Willam Vance in Europa een kaskraker. Maar Vance tekent eigenlijk ontzettend saai, alsof hij er geen zin in heeft. Hij tekent bijna nooit perspectief, alles recht van voren en van opzij. Ooghoogte is tafelhoogte, een verdwijnpunt is niet nodig. En zelfs de hoofden: recht van voren en recht van opzij.

Vance, XIII

Er zijn zo weinig mogelijk decors: een steen, een stukje palmboom. Of vijf palmbomen, maar dan hebben ze een verhalende betekenis: de hoofdpersoon krijgt een erectie. Maar ik heb XIII altijd met veel plezier gelezen. En als ik een uitgave in zwart wit vind ben ik helemaal gelukkig.

sfeer

De nieuwe Eppo kwam binnen. De pagina's van Haas bekijk ik altijd met enige argwaan. vaak moet ik wennen aan de inkleuring. "Wat hebben ze nou weer gedaan," riep ik, "ze hebben mijn boot van het eerste plaatje vernacheld. Ze hebben hem roodbruin geschilderd!"
Mijn vrouw had een andere kijk op het geval: "Ze hebben er een sfeerplaatje van gemaakt. Wel mooi." Dat was niet de steun waar ik op hoopte. Gelukkig was er nog iemand aanwezig, Kitty. "Kijk dan Kitty, ze hebben mijn boot roodbruin gemaakt.""Ja inderdaad," zei Kitty, "Ik vind het wel mooi. Sfeer."
"Ik hou ook van sfeer," riep ik nog," Ik hou alleen niet van roodbruine boten." Maar ze luisterden al  niet meer.

project

Frits Jonker heeft een goed idee: hij gaat een boek samenstellen van allemaal veelbelovende projecten die er nooit gekomen zijn. Dat wordt een heel dik boek, denk ik dan, maar Frits is het wel gewend om hele dikke boeken te maken: zijn 'Showcase' telt meer dan 750 pagina's.
Mijn eerste bijdrage aan dit veelbelovende project is een strip waar ik maar 1 pagina van getekend heb, pagina 39. Het zou een heel lang verhaal worden, meer dan 200 pagina's, en ik had het scenario al min of meer rond. Het leek mij een goed plan om ergens middenin en pagina uit te werken om te kijken of de strip wat kon worden.
Niet veel later kwamen de twijfels. Grootste probleem met het verhaal was de afwezigheid van een centraal thema. Er gebeurde wel een hoop, maar het ging nergens over. Ik besloot het hele scenario te herschrijven, maar daar heb ik zo lang mee gewacht dat het hele project vergeten raakte.
Een paar jaar geleden kwam ik het scenario weer tegen. Ik vond het zo slecht dat ik het weggegooid heb.

corentin

Corentin, Milan K

De beurs in Antwerpen was naast een soort kasteel aan de Schelde, het Steen. Schuin tegenover ons was het kraampje van uitgeverij Medusa, bij hen kocht ik het tweede deel van de stripreeks Milan K. In Nederland kon ik die strip niet vinden. Ik vroeg mijn stripboer een half jaar geleden of de strip voor mij besteld kon worden, maar daar heb ik niets meer van gehoord.
Ik vind het een geweldige strip en ik begrijp niet waarom hij niet meer aandacht krijgt. Een jongen probeert het foruin van zijn vader die in coma ligt in handen te krijgen, honderden miljoenen die hem door de Russische maffia ontfutseld zijn. Het idee van een jonge miljonair in spijkerbroek doet denken aan Largo Winch, en net als bij Largo Winch sla ik de zakelijke uitleg over. Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat de schrijver dat gegoochel met aandelen goed uitgeplozen heeft.

Francq, Largo Winch

 In tegenstelling tot Largo Winch vind ik de figuren in Milan K wel aangenaam om naar te kijken.

Rouge, Comanche

Tekenaar Corentin is de zoon van tekenaar Michel Rouge die vooral bekend is van Comanche en Blueberry.

Cuvelier, Corentin

 De naam Corentin ken ik als alleen als stripfiguur, Corentin van Paul Cuvelier. Mijn vrouw en ik  hebben nooit overwogen om onze zoon Blueberry te noemen.

Het Steen, Antwerpen

indianen

Voor tekenaars die geen zin hebben om ingewikkelde perspectief tekeningen te maken is er een uitvlucht: het bos. Om geen huizen, interieurs en auto's te hoeven tekenen bedacht ik 't Landje, een dierenstrip die zich in een bos afspeelt. De achtergronden beperken zich tot wat blaadjes, boompjes en stippeltjes, documentatie is niet nodig.

De nieuwste strip van Hermann 'Hemeloog' in de reeks 'Torens van Schemerwoude' speelt zich ook in een oerwoud af: een Spaanse expeditie in een Zuid Amerikaans oerwoud stuit op een groep indianen. Voor dit verhaal volstond een zeer minimale documentatie, een paar uniformen en wat wapens, Hermann kon lekker zijn gang gaan. Hij tekent nooit leuke vrouwen maar die komen gelukkig in dit verhaal niet voor. Het verhaal leest lekker vlot, om niet te zeggen dat je erdoor heen raast.

Apocalypto

Een aantal gegevens lijken rechtstreeks uit de film Apocalypto van Mel Gibson te komen, zoals onder andere achtervolgende Maya's, een adderbeet, een rivier. Maar ik heb van de strip genoten, dus wat maakt het uit.
Voor iedereen die de strip wil lezen een waarschuwing: de strip heeft een belachelijke flaptekst. Eigenlijk staat het hele verhaal achterop. Degene die hier verantwoordelijk voor is zou verbannen moeten worden, naar het archief of zo.