salonkunst

De kleine provincie musea in Frankrijk bieden vaak de mooiste verrassingen. De Franse overheid kocht in de 19e eeuw schilderijen op de jaarlijkse kunsttentoonstelling 'de salon' en verspreidde die aankopen over het land. Mijn vrouw en ik zoeken die musea op, deze vakantie stuitten we op Musee Boudin in Honfleur. Boudin (1824-1898) is vooral bekend vanwege zijn strandtaferelen.

Wat bij binnenkomst in het museum meteen opviel was een gigantisch salon schilderij van Alfred Guillou (1844-1926), een raadselachtig geheel:  een omgeslagen zeilboot met een verdronken jongetje, iemand probeert nog mond op mond beademing toe te passen. Of geeft hij het knulletje een afscheidszoen, ten slotte heet het werk 'adieu'? Misschien is die man de vader van de jongen, maar waarom heeft hij bovenkleding aan en de jongen niet? Of gaat het om iemand van een reddingsbrigade?
Zo'n schilderij inspireert mij enorm, ik zou zelf wel een schipbreuk willen schilderen. Deze week greep ik mijn kans bij een illustratieopdracht. Het schilderij is meters hoog, mijn illustratie nog geen 10 centimeter, een vergelijking slaat nergens op. Maar tijdens het werken zat ik aan Guillou en de vakantie in Frankrijk te denken, en daar werd ik dan wel weer heel vrolijk van.