De kritiek op Phinny van Gert Meesters, waar ik het gisteren in mijn blog over had, heeft iets vreemds. Hij stelt dat je van mij, de maker van Pulpman, geen diepzinnigheid mag verwachten, maar veeleer genreplezier. Hij schrijft dat de onwaarschijnlijke verhaalwendingen in Phinny niet op je tien vingers te tellen zijn, maar dat mijn plezier bij het plotten en tekenen aanstekelijk werkt.
Is dat nu positief of niet? Ik ga er maar van uit dat de opmerkingen positief bedoelt zijn, maar hij geeft Phinny slechts 2 van de mogelijke 4 sterren. Aanstekelijk plezier is kennelijk niet voldoende voor een hoge score, daar is ook diepzinnigheid voor nodig.
Mijn hoop is gevestigd op de Amerikaanse uitgave. Misschien dat Amerikanen het genreplezier wel waarderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten