Een aantal blogjes geleden had ik het over de schilderlessen op de academie van Henk Huig. We begonnen met het schilderen van draperieën, een enkelkleurige doek die met veel kreukels en vouwen over een krukje lag. Daarna moesten we een spiegel meenemen om zelfportretten te schilderen. Ik heb er 4 gemaakt, dit was de derde. Wat me vooral aan dit werk opvalt is dat ik zo dun schilderde: er zit zo goed als geen verf op het paneeltje. Mijn aanpak is behoorlijk veranderd in die jaren. Wat me ook opvalt is dat ik zelf in die ruim dertig jaar zo goed als niet veranderd ben. Voor mensen die me niet kennen: ik zie er nog precies zo uit. Dat is dan weer een meevaller.
 |
| Zelfportret 1980 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten