 | |
| Dunn 1916 |
Ik wilde ook zoiets maken, en liet de schetsjes aan mijn vrouw zien. "Waarom is hij aangekleed en is zij bloot?"
"Och, dat leek me wel leuk, zo."
"Ja maar waarom zitten ze zo, ik wil dat weten als kijker."
"Weet ik veel, verzin zelfs maar iets."
"Hebben ze ruzie of zo?"
"Wil je dat ik haar een jurk aantrek"
"Nee, ik wil dat je zegt waarom zij bloot is."
Ik begon langzamerhand te schreeuwen: "Ik weet het ook niet, dat leek me een goed idee! Lijkt het je de moeite waard, dat ik het ga schilderen?"
Ze had in de gaten dat ik hysterisch werd, tijd om aan het gesprek een einde aan te maken: "Ik ben benieuwd."
De setting doet me ook een beetje denken aan een psychiater met zijn cliënt...
BeantwoordenVerwijderenDat kan ik me wel voorstellen, zo'n zittende man. Maar dat de vrouw bloot is maakt de sessie dan wel weer dubieus.
BeantwoordenVerwijderenIs niet iedereen naakt, tegenover een psychiater? In ieder geval lijkt de man een zekere afstand te bewaren, terwijl de vrouw iets kwetsbaars heeft. Niet door haar houding, bedoel ik, maar doordat ze naakt is.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat zal wel inlegkunde zijn.
Met de uitleg erbij zegt de psychiater in me dat dit gewoon een schilderij van meneer en mevrouw de Heij is.
BeantwoordenVerwijderenDe psycholoog in me zegt dat dit een schilderij van alleen meneer de Heij is.
BeantwoordenVerwijderen