Ze keek op: "Nou, laat maar zien." Ze keek er lang naar, ze wist dat ze haar oordeel secuur moest formuleren: een verkeerd woord kan bij mij een chagrijnige bui veroorzaken die urenlang voortettert. Voorzichtig zei ze: "Een mannetje krijgt op zijn donder van een vrouw, en de pagina eindigt met een ventje met een enorme erectie. Toch? Een combinatie van geweld en seks. Het is volgens mij gewoon Pulpman-achtig." Ik sputterde tegen: "Maar dat mannetje is veel karikaturaler dan anders. En dat in combinatie met die min of meer realistisch getekende vrouw, dat is toch... eh..."
Ze was niet overtuigd: "Ik ben bang dat behalve jij daar niemand iets nieuws aan zal ontdekken."
Van deze opmerking werd ik niet chagrijnig, ik wist dat ze zich vergistte.
Iemand kan toch iets nieuws doen en tegelijkertijd zichzelf trouw blijven? Ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de teksten...
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk. Maar als ik denk iets nieuws gedaan te hebben, dan hoop ik dat anderen dat ook zo zien.
BeantwoordenVerwijderenDeze week plaats ik het stripje nog een keer, maar dan met tekst.