De uitgever van Haas vroeg me eens of ik in het boek nog mensen wilde bedanken voor hun bijdrage. Maar daar hou ik niet van, waarschijnlijk omdat ik zo mee voel met die mensen die net niet genoemd worden.
Maar in het geval van Phinny kon ik niet om Henk en Anky heen. Ik vroeg hen of ik hun keuken mocht fotograferen als documentatie voor een paar plaatjes. Dat mocht, maar Anky wilde dan wel publiekelijk bedankt worden.
Bij deze: reuze bedankt. Zonder jullie keuken was deze pagina nooit zo leuk geworden!
Ja... ik ben genoemd... jawel... :-)
BeantwoordenVerwijderen