donderdag 22 maart 2012

genieten

Mijn vrouw was een paar dagen van huis, 's avonds belde ze op: "Je zorgt toch wel goed voor jezelf?"  "Hoezo," vroeg ik, "je blijft toch niet weken weg?"
Voor mij is eten vooral een sociale gebeurtenis, als ik alleen ben hoeft het voor mij niet zo. Zolang ik maar geen hongerig gevoel krijg, want daar houd ik ook niet van.
Dan neem ik wel een sneetje pindakaas, of een paar toetjes. Als ik twee bakken met een mengsel van yoghurt en vla neem, kan ik er weer uren tegenaan. "Je bent toch niet echt een levensgenieter", vond ze. Ik was het daar niet mee eens, ik heb een schilderij afgemaakt. Weliswaar een heel kleintje, maar toch. Dat is ook levensgenieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten