eigenwijs

Alma-Tadema, The roses of Heliogabalus

Deze blog is een toevoeging op de reactie van Matthijs en Ruud van twee dagen geleden.
De kunst van Alma-Tadema schuurt volgens mij niet. Zelfs als hij een walgelijk, pervers onderwerp schilderde, zag alles er prettig en aangenaam uit. In 'The roses of Heliogabalus' verbeelde hij de moord op een stel Romeinse feestvierders. De keizer liet een paar ton bloemen op zijn slachtoffers vallen. En wat krijgen we te zien? De keizer, zijn moeder en nog een paar genodigden kijken geamuseerd toe hoe een paar rozenblaadjes op een stel mensen neerdwarrelt. Volgens mij kan niemand geloven dat hier een gruwelijke moord getoond wordt. We zien mooie mensen, mooie blaadjes en schitterende zuilen, maar geen gruwelijk drama. Ik vind het een prachtig schilderij, maar als illustratie van een gebeurtenis totaal mislukt. En dat moest ook wel, Tadema wilde dat schilderij natuurlijk wel verkopen.

Rembrandt, Maria Trip, 1639

Ook Rembrandt hield rekening met zijn publiek. Op het schilderij van Maria Trip schilderde hij prachtige kleding en sieraden, maar het gezicht is voor een Rembrandt wat vlak en niets zeggend. En dat moest ook wel, Rembrandt wilde het schilderij natuurlijk wel verkopen. Op het schilderij dat Ferdinand Bol in dezelfde periode van Maria maakte zien we een heel ander meisje.

Ferdinand Bol, Maria Trip, 1639

Als ik de twee Maria's bekijk, denk ik dat Rembrandt toch geprobeerd heeft er een lekker wijf van te maken.

Ik las dat Tadema de hele winter verse rozenblaadjes uit het zuiden liet komen. Ik heb het probleem van verwelkende blaadjes omzeild door gedroogde roosjes te schilderen.