Vannacht had ik een fantastisch idee voor een blog, vanochtend kon ik niet meer bedenken waar het ook weer over ging. Ik las een keer dat column schrijver Simon Carmiggelt regelmatig hetzelfde meemaakte. Hij besloot 's nachts op te staan om een aantekening te maken, zodat hij zeker wist dat het idee behouden bleef, en hij weer rustig kon gaan slapen.
De nacht dat hij weer inspiratie kreeg stommelde hij uit bed en schreef hij zijn gedachte op. 's Ochtends keek hij vol verwachting wat hij op zijn blocnote geschreven had. Er stond 'eekhoorntje'. Hij had geen idee wat hij daar nou mee bedoeld had.
Simon Carmiggelt heb ik nooit getekend, wel andere schrijvers, als van der Heijden. Of hoe heet hij, die man met al die voorletters. Ik heb nog nooit iets van hem gelezen, maar dat moet ik toch eens doen: hij heeft alweer een prijs gewonnen.
Fraai portret! En Van der Heijden is werkelijk het lezen waard.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij had Carmiggelt nog net iets iets meer opgeschreven. 'Eekhoorntje op lange, eenzame weg' of iets in die trant.
Ik denk dat je gelijk hebt, vooral omdat 'eekhoorntje op lange, eenzame weg' veel leuker is. Ik weet trouwens nog steeds niet wat ik bedacht had.
Verwijderen