Fred de Heij: Kresse


Tarzan van Kresse

De paarden die minstens zo geweldig getekend zijn als die van Gillain, zijn de paarden van Hans Kresse (1921-1992). Eind jaren dertig debuteerde hij met een Tarzan verhaal in een blad voor padvinders.
Hij was van Duitse komaf, en werd dus opgeroepen voor dienst in de wehrmacht. Hij schijnt vrij snel met zijn dienstplicht klaar geweest te zijn, mij is niet duidelijk waarom. Me dunkt dat die duitsers wel een goede padvinder konden gebruiken.
Hij werkt mee aan een antisemitische tekenfilmversie van Reinaard de Vos, en maakt voor het fascistische blad Jeugd de strip Siegfried. Later schijnt hij ondergedoken te zijn bij Marten Toonder, en werkt hij mee aan het onderduikblad Metro. Misschien was hij tijdens de bezetting meer met overleven bezig dan met politiek, in ieder geval worden zijn bezigheden pas na de oorlog voor mij weer overzichtelijk. In 1946 start hij met de krantenstrip Eric de Noorman met tekstblokken onder de plaatjes, ik neem aan onder de invloed van Marten Toonder, die hield wel van een lapje tekst. De strip is een vreemde combinatie van Noormannen met science fiction.
Dat vindt Kresse waarschijnlijk zelf ook, na een paar verhalen verdwijnt de science fiction wereld in de zee. Het werk wordt steeds historischer, en steeds beter getekend.

Eric de Noorman, De witte raaf, Kresse

Halverwege de jaren 50 bereikt zijn tekenvaardigheid zijn top, absolute wereldtop. Vrij snel daarna lijkt Kresse het wel te geloven, alsof hij beseft dat het nooit meer beter kan worden. Het laatste Eric verhaal, De eerloze krijg uit 1964, is ongeïnspireerd getekend. Grafisch zit het nog goed in elkaar, je kunt zien dat hij goed kan tekenen, maar het lijkt alsof hij er geen zin meer in had.