Er is alweer een nieuw album van Hermann uit, Jeremiah dit keer. Op het omslag staat een lelijke vrouw, schonkig, enge benen, griezelige glimlach. Het verhaal zal wel gaan over een gevaarlijke gek die ontsnapt uit een anorexiakliniek, dacht ik toen ik het boek voor het eerst zag. Helemaal mis. Het gaat over een ontzettend knap meisje.
Als Kurdy de verpletterende schoonheid voor het eerst ziet kan hij een 'wow' niet onderdrukken.
En ze vindt de jongens ook leuk, dus dat wordt een triootje. Vreemde ideeen over vrouwelijk schoon heeft die Hermann.
Voor de achterkant van Pulpman prefereer ik wat spekkigere types.
Ik had hem afgelopen zaterdag al bijna gekocht, maar ik heb de hardcover versie maar besteld.
BeantwoordenVerwijderenBinnenkort dus in mijn collectie.
Jeremiah is één van mijn favoriete series (ik heb echter een heleboel favoriete series).
Maar je hebt gelijk: Hermann kan geen mooie vrouwen tekenen. Die kritiek wordt wel vaker geuit.
Jij hebt meer zelfbeheersing dan ik: als ik een nieuwe Jeremiah zie kan ik me niet inhouden. Ik word altijd zo meegesleurd door Hermann, door zijn vertel ritme, zijn... nou ja, door alles eigenlijk. Of hij mooie vrouwen niet kan tekenen weet ik niet, hij doet het in ieder geval niet. Hij houdt misschien van uitgemergelde vrouwen, prima hoor, ieder zijn meug.
Verwijderen