zondag 5 februari 2012

fantasy

Conan door Frazetta
Er zijn onnoemelijk veel fantasy illustraties gemaakt, een van de bekendste illustratoren van Conan was Frazetta. Blijkbaar wist hij de juiste snaar te raken, zijn omslagen hadden een geweldige stijging van de oplages tot gevolg.
Conan door Norem
Frazetta had van Conan een bodubuilder gemaakt, en latere illustratoren probeerden die spiermassa's nog weer te overtreffen.
Haxtur door de la Fuente
De stripfiguur Haxter van de spanjaard Victor de la Fuente is geen bodybuilder, eerder een wat magere kerel, en voor mij al veel acceptabeler. De strip is dan ook geen succes geworden. 
Verschillende stadia van Conan door Meseldzija
Een vriend van me, Petar Meseldzija, is een internationale ster op het gebied van de fantasy, hij timmert de laatste jaren voornamelijk in Amerika aan de weg. Al een tijdje is hij bezig met een Conan schilderij en van de vorderingen doet hij verslag op zijn blog, PETAR MESELDŽIJA ART

Het scenario dat ik voor Pulpman geschreven heb is 18 pagina's lang, er zijn 5 pagina's klaar. Ik heb nog 13 pagina's om er achter te komen waar fantasy nou eigenlijk voor staat.

2 opmerkingen:

  1. Hoi Fred,

    Waar staat fantasy nou eigenlijk voor, dat is een goeie, maar ingewikkelde vraag. Hoewel ik al jaren met fantasy bezig ben, ben ik er nog niet volledig achter gekomen wat het juiste antwoord op zo’n vraag zou moeten zijn.

    Maar je kunt denk ik, altijd jezelf dezelfde vraag stellen, namelijk wat betekent fantasy voor mij, of wat belichaamt het in mijn leven? Is het een compensatie voor iets dat ik in mijn dagelijkse leven en in de buitenwereld niet kan vinden, en/of dient het als uiting van bepaalde aspecten van een diepere (en oudere laag) van mijn wezen, iets dat met het mythologische aspect, of de laag van de archetype symbolen in ons te maken heeft.

    Hoe dan ook over het algemeen gesproken, er is een belangrijke voorwaarde voor nodig om het fenomeen van Fantasy en het belang (nut) ervan in je leven mogelijk te maken en dat is op z’n Engels gezegd - “suspension of disbelief”. Dus ik denk dat het antwoord op je vraag ergens te vinden is tussen de twee uitersten, de nuchterheid, aan de ene kant, en deze suspension of disbelief, aan de andere kant. Een punt op deze schaal, waar we ons op dit moment zouden bevinden, zal vanzelf het antwoord op deze vraag kunnen bieden. Ik denk dat het duidelijk is dat Fantasy, naast een aantal andere elementen, ook het aspect van kinderlijkheid en escapisme bevat. Het behoefte om te dromen (of weg te dromen) en te fantaseren (en dat heeft natuurlijk ook zijn nut) is een belangrijk imperatief om überhaupt aan fantasie iets te hebben. Je zou kunnen zeggen dat het ook een afweermechanisme is, net als bijvoorbeeld cynisme, in het geval dat je als persoon dichter bij het andere uiteinde van deze schaal bent.

    Persoonlijk denk ik dat tegenwoordig de Fantasy en alles wat daarmee te maken heeft sterk gebagatelliseerd wordt door in ieder geval de commercie en de oppervlakkige benadering van de makers en de bedenkers ervan, en dat heeft ook te maken met commercie. Walt Disney heeft vele films gemaakt op basis van sprookjes. Maar in wezen was hij niet geïnteresseerd in de werkelijke betekenis en functie van dit soort verhalen. Hij was voornamelijk bezig met het sentiment. Om dit soort dingen beter te kunnen begrijpen moet je je met het bestuderen van Mythologie bezighouden, of in ieder geval Joseph Campbell gaan lezen. Maar dit soort diepzinnige benadering tot Fantasy is niet zo populair onder vet volk, en dus niet commercieel genoeg.

    Hoe dan ook, Fred, jouwe parodie op Conan en Fantasy vind ik uitermate gepast. Geweldig! Ga zo door, alsjeblieft.

    Bedankt, Fred!
    En tot ziens!

    Petar

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Petar, wat een uitgebreide reactie.
      Jij rekent sprookjes en mythologie ook tot de fantasy, ik in mijn eerdere blogs niet. Sprookjes en mythologie heb ik wel altijd aantrekkelijk gevonden, mythologie was een zeer belangrijk onderdeel van de lessen Grieks en Latijn zoals wij die op de middelbare school kregen. De door jou genoemde Joseph Campbell ken ik niet.
      Als ik jou goed begrijp vind jij dat nuchterheid en cynisme bij elkaar op de schaal zitten. Ik vind mezelf nuchter, maar niet cynisch. Cynisme is een houding die voortkomt uit wantrouwen, scepsis tegenover de goede bedoelingen van de medemens en kan hoogstens spottend worden opgevat. Ik ben het vaak met anderen oneens, maar dat betekent niet dat ik aan hun goede bedoelingen twijfel.
      Misschien heb ik Pulpman verhalen gemaakt die je cynisch kunt noemen, maar Pulpman is niet mijn alter ego.

      Verwijderen