comfortzone

Een paar weken geleden vroeg iemand mij of ik een graphic novel wilde maken. Een graphic novel is een strip voor volwassenen met literaire pretenties. In VPRO gids 52\53 schrijft Maartje Wortel over een goed boek, dat je er iets van moet leren en denken: verdomd, zo had ik het nog niet gezien.
Ik vind het nogal omslachtig om een roman te moeten lezen om iets te leren, non fictie lijkt mij voor dat doel meer geschikt. Maar het is duidelijk, iemand met literaire pretenties moet anderen uit hun comfortzone willen halen en hen iets willen leren. 
Ik denk niet dat ik anderen iets kan vertellen waar ze iets van kunnen leren. Ik ben waarschijnlijk niet arrogant genoeg om graphic novels te willen maken.