In bad los ik graag allerlei belangrijke filosofische kwesties op. Ik hoorde een radioverslaggever zeggen dat iemand letterlijk en figuurlijk door het ijs zakte. Dat speelde zich af in het midden oosten, woestijn, 50 graden, van ijs was geen sprake, het moest wel een verspreking geweest zijn.
Al dobberend vroeg ik me af of ik een voorbeeld kon verzinnen waarbij iemand gelijktijdig letterlijk en figuurlijk door het ijs zakt.
Een schaatser, favoriet voor de eindzege, kan de kopgroep niet bijhouden. Hij zakt figuurlijk door het ijs. Maar zoiets duurt natuurlijk kilometers, hij is eerst een paar centimeters achter, dan iets meer, het licht gaat langzaam uit. Hij zakt opeens door het ijs. Dat gebeurt op een aanwijsbare plek, het kan volgens mij dus niet gelijktijdig. Ik kon geen goed voorbeeld verzinnen. Ik besloot uit bad te gaan, het was natuurlijk niet nodig alle vraagstukken in een wasbeurt op te lossen.
Ik zocht een illustratie die een beetje toepasselijk was bij het ijs verhaal. Ik vond er twee. Waarom ik de illustratie over gemaakt heb weet ik niet meer. Sterker nog, ik weet niet eens welke de eerste was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten