dinsdag 5 juni 2012

schone lei

Hynckes 
Bij het beoordelen van een schilderij of een ander kunstwerk stel ik mezelf altijd drie simpele vragen.
-Wat is de bedoeling van de kunstenaar?
-In hoeverre is de kunstenaar erin geslaagd dat doel te bereiken?
-Is die bedoeling voor mij ook de moeite waard?
Het beantwoorden van die vragen kan een schilder in een lastig parket brengen. Raoul Hynckes (1893-1973) schilderde in eerste instantie op een modernistische manier, een die hem aan het eind van de jaren 20 niet meer beviel. Blijkbaar beantwoordde hij de derde vraag met nee. Het werk dat hij gemaakt had en nog bezat heeft hij vernietigd, daarna heeft hij zich toegelegd op stillevens met een naargeestige sfeer
Hynckes
en met dode hazen.

Ik zal mijn eigen werk niet vernietigen maar het lijkt mij wel fijn om net als Hynckes de oude meuk weg te gooien en een nieuwe start te maken.

2 opmerkingen:

  1. Heb in het Museum voor Moderne Kunst in Arnhem vaak voor de schilderijen van Hynckes gestaan. Hoe donker ze ook zijn, vaak hebben ze een pijnlijk soort helderheid. Intrigerend werk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal mee eens. Ik heb zelf ook wel eens overwogen om een vanitas stilleven te maken, maar ik ben toch meer van de carpe diem.

    BeantwoordenVerwijderen